Zarządzanie firmą wydaje się być tym trudniejsze im więcej osób zatrudnia dane przedsiębiorstwo. Wbrew temu jednak to właśnie duże korporacje generujące milionowe zyski najlepiej wykorzystują potencjał drzemiący w kadrze. Dzieje się tak za sprawą przyjmowania przez nie odpowiednich strategii zarządzania zasobami ludzkimi i zarządzania projektami.

Zarządzanie zasobami ludzkimi

Zarzadzanie zasobami ludzkimi, znane także pod nazwą zarządzania personelem lub human resource to metoda kierowania kadrą pracowniczą, traktowaną jako kapitał przedsiębiorstwa. Zasoby pracownicze zgodnie z tą definicją to przede wszystkim wiedza i umiejętności, a także doświadczenie i postawa zaangażowania, jaką wykazuje dana osoba. Jako takie zarządzanie kadrą składa się z etapów:

1)   planowania, a więc nastawienia na zaspokojenie potrzeb związanych z koniecznością obsadzenia konkretnych stanowisk;

2)   rekrutacji;

3)   adaptacji pracownika, nazywanej także wdrożeniem do pracy (w tym do zespołu);

4)   oceny efektywności pracownika;

5)   rozwoju, rozumianego jako poddawanie pracownika szkoleniom, mającym za zadanie podwyższenie jego kompetencji;

6)   motywowaniem i nagradzaniem.

Szkolenia pracownicze

Szkolenia pracownicze są jednym ze sposobów inwestowania w kapitał ludzki w każdym stawiającym na rozwój zakładzie pracy. Doskonalenie pracowników wiąże się bowiem z wyższymi wynikami osiąganymi przez przedsiębiorstwo. Najpopularniejszym sposobem wyposażenia kadry w umiejętności i wiedzę jest organizowanie szkoleń, które mogą być połączone także z wyjazdami intgracyjnymi

Jak zarządzać zasobami ludzkimi?

Mówiąc o zarządzaniu zasobami ludzkimi należy wspomnieć zarówno strategie, narzędzia, jak i procesy, które się nań składają. Wśród samych strategii zarządzania zasobami ludzkimi na szczególne wyróżnienie zasługuje kilka najbardziej popularnych, jak np.: model sita, model kapitału ludzkiego, model Michigan, czy model harwardzki.

Model sita najczęściej znajduje zastosowanie w procesie rekrutacji, gdyż opiera się o konieczność wyłonienia kadry, która będzie wyposażona w odpowiedni zasób umiejętności i przekonań, by odnaleźć się na określonym stanowisku. Model ten opiera się o przekonanie, iż nie powinno się doprowadzać do zmian przekonań jednostek już ukształtowanych.

W opozycji do modelu sita pozostaje model kapitału ludzkiego, zgodnie z którym człowiek jest nastawiony na ciągły rozwój, naukę, która umożliwi mu samorealizację. W związku z tym świeżo zatrudniony pracownik nie musi być od razu gotowy do pracy. Wystarczy by wykazywał do niej odpowiednio duży zapał i miał umiejętności podstawowe. W inne wyposaży go pracodawca.

Model Michigan swoją nazwę zawdzięcza jednemu z amerykańskich uniwersytetów, na którym powstał. Click To Tweet Jego głównym założeniem jest przyznanie roli nadrzędnej, wyznaczającej działanie firmy, strategii przedsiębiorstwa. To właśnie do określonej strategii dostosowana musi zostać zarówno struktura organizacyjna, jak i kadrowa firmy. Model Michigan więc skupia się na ocenie efektów pracy, a następnie motywowaniu i nagradzaniu ją wykonujących.

Model powstały na Uniwersytecie Harwarda w USA zakłada, że to ludzie mają bezpośredni wpływ na strategię firmy, dlatego też ważnym jest ciągłe monitorowanie ich ruchliwości w strukturze zakładu, a także nagradzanie i strukturyzacja w obrębie dostępnych stanowisk.

Zarządzanie projektami

Zarządzanie projektami to pojęcie bezpośrednio związane z realizacją celów, jakie wyznaczyła sobie dana firma poprzez wykonanie konkretnych zadań w określonym czasie. W skład dobrze przeprowadzonego procesu zarzadzania projektami wchodzi m.in.: planowanie, rozumiane jako ustalenie harmonogramu i budżetu niezbędnego do wykonania zadań oraz realizacja i kontrola procesów prowadzących do celu, a finalnie także ocena jakości zrealizowanego projektu.

5 podejść do zarządzania projektami

Istnieje niezliczona ilość różnorodnych podejść do zarządzania projektami. Wśród nich wymienić należy:

1)   podejście tradycyjne, zgodnie z którymi projekt można podzielić na kilka faz wyznaczających jego przebieg;

2)   podejście ekstremalne, w którym ani cel ani plan projektu nie jest dokładnie wyznaczony;

3)   podejście Agile, w którym przebieg projektu wyznacza nie plan, a zmieniające się potrzeby odbiorców;

4)   metodę 10 kroków, nazywaną potocznie metodą gumy, nastawioną na poszerzanie zakresu realizowanych zadań w kolejnych krokach;

5)   metodę Six Sigma, opartą o zasady: koncentracji na kliencie, oparcia o fakty, współpracy, podejścia procesowego, aktywnego zarządzania i eliminacji błędów.

Podejście tradycyjne

Podejście tradycyjne zakłada, że każdy projekt powinien przejść przez fazę planowania,równoznaczną z inicjowaniem, aż do fazy realizacji i monitorowania prac. Całość procesu to tzw. “cykl życia” projektu, w obrębi którego rzeczywiście zarządzać trzeba bardzo wieloma obszarami (ludźmi, ryzykiem i innymi).

Podejście ekstremalne

Podejście ekstremalne określa najczęściej projekty badawcze, które podlegać będą rozwojowi na kolejnych etapach ich prowadzenia. Zarządzający w tym przypadku musi być osobą niezwykle elastyczną, podejmują strategiczne decyzje w oparciu o nieustannie zmieniające się sytuacje.

Podejście Agile

Podejście Agile uwzględnia zapotrzebowania klientów i jako takie jest niezwykle często wykorzystywane w projektach informatycznych, kiedy to zespół prezentuje częściowe efekty swojej pracy konsumentom i na tej podstawie decyduje jak nią dalej pokierować.

Metoda 10 kroków

Zarządzanie projektami w oparciu o tę metodę jest bardzo ustrukturyzowane i wymaga dużych nakładów czasu przeznaczonych na planowanie. Pracę nad każdym projektem rozpoczyna tu określenie zadań do wykonania i zaplanowanie budżetu, a kończy zarządzanie jakością i pomiarami.

Metoda Six Sigma

Ta metoda, choć związana z zarządzaniem projektami, często traktowana jest wyłącznie jako sposób zarządzania jakością, w których najważniejszym jest określenie prawdopodobieństwa pojawienia się defektów w czasie realizacji zadań i jego zmniejszenie.

Jak zarządzanie zasobami ludzkimi wpływa na zarządzanie projektami?

Decydując się na realizację konkretnego projektu każdorazowo należy uwzględnić to ilu i jakich ludzi weźmie udział w  jego realizacji. Dobry manager koordynujący całe przedsięwzięcie musi wiedzieć jakie obowiązki może powierzyć swoim pracowników, a wykonaniem których winien zająć się sam. Projekt w fazie realizacji także musi podlegać nieustającej kontroli, przeprowadzanej chociażby w formie krótkich zebrań, pozwalających na ewaluację efektów pracy.

Zarówno zarządzanie zasobami ludzkimi, jak i zarządzanie projektami to procesy, które każdego dnia dokonują się wewnątrz firm. By jednak przynosiły rzeczywiste efekty koniecznym jest, by zatrudniana kadra była przygotowana do ich realizacji poprzez doświadczenie zdobyte w zawodzie, szkolenia i kursy.

Zapisz się do naszego newslettera

Przeczytaj poprzedni wpis:
Mądre zarządzanie a wzrost wartości marki

Na wartość finansową danego przedsiębiorstwa składają się jego aktywa i pasywa. By firma mogła stale zwiększać zyski koniecznym jest, aby...

Zamknij